Trip naar het regenachtige Sapa

S´morgen door Mau onze gids opgehaald voor de trip naar Sapa. Kwamen in een keurige kamer op het hoogste verdieping van het hotel. Een schitterend uitzicht. Zoals jullie al lazen, het regende gisteren en vandaag weer. Omdat we erg hoog in de bergen zitten is het hier best fris. Regenkleding hadden we niet mee genomen dus zijn we daar maar op pad gegaan. We zijn leuk geslaagd voor weinig geld. Daarna heerlijke biefstuk gegeten en de weg naar ons hotel maar weer gezocht. Omdat we een beetje verkleumd en vies waren een heerlijke douche genomen. Rob ging in bed liggen en ontdekte dat we een electrische deken hadden. Toch wel erg luxe in het berg gebied. We hebben heerlijk geslapen. De volgende ochtend werden we weer door Mau opgehaald om een lange trek door Sapa te maken. Wat is het hier schitterend. Onderweg kwamen we erg veel vrouwen en kinderen tegen die allemaal iets aan je wilde verkopen. De mensen zijn hier ontzettend arm en je wilt hen allemaal graag helpen, maar het waren er zoveel dat we niet van iedereen iets konden kopen. Vrij aan het begin van de tochtbegon het al. Ik legde uit dat ik pas aan het eind van onze tocht iets wilde kopen omdat ik geen zin had om met spulletjes de tocht mee te slepen. De gids legde dit uit aan de twee vrouwtjes en acepteerde dit. We vervolgde onze weg naar het dal. Alles was goed te doen, op een punt dat was een stijle afdaling ongeveer 5 a 6 meter naar beneden. Het lag er vol met hele kleine kiezelsteentjes en modder. En ja hoor je raad het al. Daar ging Carla op haar gat een a anderhalve meter naar beneden. Hakken in de kiezels gezet om weer grip te krijgen. Ik dacht dat ik niet meer bij kwam, wat moet dat een smakelijk gezicht geweest zijn. Onderweg een heerlijke lunche gehad, en verder getrokken. Onderweg was er een meisje flink van een berg gevallen en zat langs de kant te huilen. Haar pols deed zeer, en onze gids begon aan beide zijde van het armpje te trekken. Het meisje kon niet meer lopen van de pijn, dus Rob heeft haar op de arm genomen en we zijn haar thuis gaan brengen. Je weet niet wat je ziet als je bij de bewoners komt. Een grote bende aan de buitenkant, en in het huisje staat niets. Daarna verder gaan trekken en bij het huisje waar de gids tot een paar weken terug nog woonde naar binnen geweest. We liepen op de grond zelfs geen houten vloer, een kamer met een tweepersoons bed, daar achter hun zogezegde keuken. Een grote betonnen bak waar regen/bergwater in opgevangen werd, met onder aan de bak een kraantje. Een soort van twee pits fornuisje en dat was het. We mochten onze handen daar lekker opfrissen wat we gedaan hadden. Toen zag ik het gasfornuis en wilde daar een foto van maken dus liep ik weer naar de waterbak toe. Plotseling hield onze gids me tegen. Wat bleek, er verscheen daar een slang (ik heb hem zelf niet gezien) maar ze zei dat deze giftig was en mocht op zekere afstand een foto maken. Het is te triest voor woorden allemaal, als je nagaat hoe koud het hier in de winter is. Aan het eind van de trip werden we door de auto opgehaald en naar ons hotel gebracht. We konden nog even een douche nemen waarna we vertrokken naar het treinstation. Daar aangekomen vertelde de chauffeur dat er aan de overkant een restaurant is waar we konden eten deze stond op de hoek van de straat. Dus wij de rugtas en camera uit de auto gehaald op weg naar het restaurant. toen we bij de straat aankwamen zagen weeen restauranteen paar meter er vanaf waar de locals eten. We keken mekaar aan en schoten in de lach we hadden alletwee dezelfde gedachte. Het locale restaurant daar gingen we toch liever voor. Een dame zag ons aankomen en loodste ons naar binnen. We werden weer flink aangekeken door de locals haha dat is lachen wie kijkt nu naar wie.Something to drink werd er in het verbasterde Engels gevraagd, ja natuurlijk lusten we wel wat. Something to eat, euh ja wat zullen we nemen. Even naar de bortjes van onze buren kijken. Is dat jammie jammie vroegen wij. Heel driftig werd er ja geknikt. Nou doe ons dat dan maar. We hebben wederom weer heerlijke kip gekregen met ja je leest het goed, de kippepoot met teentjes en nageltjes lag ook op ons bord. Wij begonnen te knoeien met onze stokjes en er werd flink naar ons gestaard. Ik zetten mijn vrolijke gezicht op en meteen werden we geholpen. Dit gaat dus net zoals in Nederland gewoon met je handen. Dat ging ons een stuk beter af. De poot lieten we maar op ons bord liggen, maar daar kwam de helpende Vietnamees al weer aan. Dezedelicatesse mochten we echt niet laten liggen hoor de Vietnamezen zijn hier dol op. Hij kwam naar ons toe, pakte de poot en brak zijn teen eraf eat, eat zei hij. Nou dus wij knagen aan een teentje wat erg veel op rubber leek. Na een teen hielden wij het voor gezien. We rekende af en liepen terug naar het station.

De coupe deelde we dit keer met een jong stel uit Australie.

S'morgens rond 4 uur kwamen we in Hanoiaan, en namen we een taxi naar het huis van Cees waar we een heerlijke douche en ontbijt kregen. Om half 9 bracht hij ons naar de weg waar de bus al klaar stond om ons naar Halong Bay te brengen.

Tot zover onze reis naar sapa in het kort.

Omdat we in Sapa te weinig tijd en te vermoeid waren heeft dit verslag wat lang op zich laten wachten.

Tot de volgende keer.

Met de nachttrein naar Bac Ha

Vanavond de nachttrein genomen naar Bac Ha.

Wij lagen met twee dames uit Nieuwzeeland in een cabine. We hadden onze spullen in de cabine gezet en zijn toen eerst nog maar een sigaretje buiten gaan roken. Er kwam een mevrouw aan met een kar verschillende dranken en wat chips. Dus maar wat biertjes en een fles water ingeslagen. Het waren leuke en gezellige vrouwen. Omdat we sóchtens vroeg aan zouden komen zijn we al vroeg ons bedje in gekropen. In de trein was geen ontbijt, die kregen we in het hotel.

Keurig werden we opgewacht door een meisje van 17 jaar van de Black Hmong. Drie weken geleden is ze getrouwd en naar onze mening erg gelukkig met haar man. Ze kent hem al vanaf de kleuterschool. Er stond een taxi (een mooie jeep)voor ons klaar waar we mee naar Bac Ha reden.Het was een gewone versnellingbak maar volgens mij deed alleen zijn 3 het. Jeetje wat ging dat langzaam en voor iedere bocht natuurlijk een toeter gebruiken ook al was de bocht overzichtelijk en kon je zien dat er niemand aankwam. Mensen mensen wat zullen ze hier ongelukkig zijn als hun toeter het niet doet. Uiteindelijk na ruim 2 uur rijden kwamen we in ons hotel aan. Het zag er allemaal keurig uit maar we hebben nog nooit zo´n hard bed gehad. Egypte kan er wat van, maar de vietnamees overtreft het hier in dit hotel. Na een heerlijk ontbijt Rob een ommelet met heerlijk brood en ik 2 pancake´s met banaan honing en chocolade gingen we op pad. Natuurlijk de lokale zondag markt op. Het heeft de hele dag geregend. Ja dat kan gebeuren als je zo hoog in de bergen tussen de wolken zit. Wel een mooi gezicht is dat. Er zijn maar weinig touristen in de stad en in ons hotel waren we de enige. Overal liepen mensen in hun eigen kleding de een nog feller dan de ander. Allerlei souvenirs zijn er te koop. We hebben wat pen tekeningen gekocht die we thuis in gaan lijsten. Veel kramen met groente en fruit. Een grote eettent waar we een hapje mee gegeten hebben. Dit keer konden we niet zeggen dat het echt lekker was, maar vies was het ook niet. Verder de markt op werd er levende vis verkocht en andere vleeswaren te koop. Boven op een helling werden de levende dieren verkocht. Ossen, paarden, kippen, varkens en levende honden. Ik heb er snel wat foto´s van gemaakt en zijn toen snel de heuvel weer afgegaan. Nog even wat gaan drinken en toen maar weer richting ons hotel. We hoorde wel mensen luid door een microfoon over straat praten, en toen we dichterbij kwamen stonden er allemaal lokale bevolking ergens naar te kijken. Ik van de paparazzi maakte snel wat foto´s. Ik had wel gezien dat er veel politie bij stond, maar dacht in eerste instantie dat het een of andere ceremonie was. Komt er een agent naar met toe. No picture no camera. Ik zei ok I´m not making picture´s. En vroeg daarop wat dit voor ceremonie dit was. Blijkt dat het de rechtbank van Bac Ha was. de vier mannen die terecht stonden werden veroordeeld voor 10 jaar gevangenis straf omdat ze Vietnamese vrouwen in China verkocht hadden. Ik legde uit dat wij dit nooit in de buitenlucht doen maar dat de rechtbank in een gebouw is. Waarop hij zei dat ze dit speciaal doen voor de mensen om ze te waarschuwen wat er gebeurd als ze de wet overtreden.

moet je nagaan dit ging de hele dag zo door met allemaal verschillen de mensen en delicten dus zo afschrikwekkend is het blijkbaar ook niet. Ik zal er twee foto´s van op de site zetten.

Nou morgen weer vroeg op want dan gaan we naar Sapa.

Tot morgen.

Fietsen door Hanoi

Vanmorgen lekker uitgeslapen en bij Cees van een heerlijk ontbijt genoten.Hierdoor waren we jammer genoeg te laat om het lichaam van Ho Chi Ming te bekijken. Bij Cees konden we fietsen huren dat leek ons een goed plan. Eerst wat smalle steegjes door en daarna de grote weg op. Dit is gevaarlijker dan de grootste achtbaan van de wereld haha. Maar we hadden al snel de regels door. Oogkleppen op en gaan met die banaan. Rond om je heen wordt er natuurlijk flink getoeterd. Ik dacht eerst dat dit om mijn knappe en strakke lichaam ging, helaas het blijkt hier normaal te zijn. Nou daar ging mijn ego

In het centrum is het Ho Chi Ming museum daar gingen we natuurlijk een kijkje nemen. Wij moesten een half uurtje wachten voordat het open ging. Even wat drinken bij een kraampje halen en op de trap wachten. Komt er opeens een schoolmeisje naast me zitten met de vraag of ze met ons mocht praten. Ze wil graag Engels lerares worden en alle woorden zijn welkom bij haar. Geen probleem hoor gezellig kom erbij. We hebben ook elkaars emailadressen uitgewisseld en houden nog contact met elkaar.

S´middags terwijl we aan het fietsen waren riep rob opeens stop. Hier kunnen we eten. Gezellig in een klein steegje waar lage tafeltjes en stoeltjes stonden en er gewoon op straat gekookt werd. Nou daar stonden jut en jul aan een tafel met aan de andere kant een lieve dame met potten en pannen op het vuur. Wat willen jullie gebaarde mevrouw. Pffffffff ik zou het niet weten laat maar eens wat zien. Ze liet ons wat van die witte slierten zien die uit een pan kwamen. Ach waarom ook niet we moeten alles een keer proberen en zien wel of het lekker is. Een kom soep met vlees en slieren stond er voor ons neus. De lepel voor de bouilon en de stokjes om het vlees en slierten eruit te vissen. Nou tegen het eind van de vakantie zal het ons toch wel lukken hoop ik om met stokjes te eten. Ik moet zeggen het was een heerlijke soep en onze buikjes zaten aardig vol. Dit gaan we vaker doen.

Daarna weer op de fiets gestapt om naar Cees te gaan. Lekkere douche genomen, wat boodschapjes gedaan en op naar de nachttrein.

12 mei 2011

Vanmorgen met de bus naar centraal gegaan. Vandaar met de trein naar schiphol. We begonnen al met 3 uur vertraging. Gelukkig wisten we dit de avond daarvoor al.

Voor we opstegen bleek minder dan de helft van het vliegtuig maar vol te zitten. Ik was er dus als de kippe bij om in het midden een rij voor mezelf te nemen. Madam had dus 4 plaatsen voor haarzelf

Vanmiddag zijn we door een straat wezen slenteren. De camera hadden we jammer genoeg op de kamer liggen. We kwamen op een marktje terecht waar alle vleeswaren gewoon op een tafeltje uitgestald waren. Hier kon je varkensvlees, kip, eend,verse levende vis en hond kopen.

Morgen gaan we Hanoi in en zal het misschien een langer verhaal worden. Ligt er natuurlijk maar aan of er iets te beleven valt.

Tot morgen

Één na laatste dag van onze vakantie Thailand.

Hoi Yvonne,

We hadden een leuk bamboe huisje voor je op het oog, maar we zijn bang dat Simon er niet in past! Zoals je op de foto ziet.

Vandaag een onrustige nacht gehad, de boven buren hadden denk ik een feestje. S'morgens eerst ontbeten. Daarna een heerlijke olie massage genomen. Daarna het strand op gegaan. Na een lekkere koude douche genomen te hebben, gingen we voor de laatste maal avond eten in het restaurant. Maar niet voordat ik een kijkje in de keuken had genomen. Ik wilde wel eens weten wat en hoe ze koken. Nee, dat betekent niet dat ik voor jullie ga koken haha. We stuurden de obers een voor een het strand op. Dat gaat heel makkelijk hoor. Je geeft ze gewoon een biertje. Heel stiekem gaan ze er van genieten, maar oppassen dat de baas het niet ziet. Het weer op het eiland is fantastisch. Niet te warm, en met een beetje wind. In de avond begint het dan harder te waaien. We merken nu dat de vakantie´s gaan beginnen. Waren we eerst nog met hooguit 3 stelletjes op het strand. Vandaag zijn het er minstens 15. Er zijn hier ontzettend veel muggen, die wanneer de tuinman begint te sproeien wakker worden. We blijven dus flink smeren met deed 95%. Morgen gaan we de koffers inpakken, daarna nog even naar de kapper om mijn haar te laten wassen, en dan helaas worden we om 14.00 uur naar de boot gebracht. Die reis gaat ongeveer 2 uur duren. In Koh Samui kijken of er nog wat te shoppen valt, waarna we in het vliegtuig naar Bangkok vertrekken. Dan een paar uurtjes wachten op de vlucht die ons naar Dubai brengt. Ook daar moeten we 4 uur wachten, en gaan dan verder naar Dusseldorf waar onze auto op ons wacht. Al met al zijn we dan 26 uur onderweg eer dat we thuis zijn, maar het is het dubbel en dwars waard, en zouden het zo weer over willen doen.

Gedoken en met de scooter op pad.

Eergisteren ben ik wezen duiken, het was weer soep. De vissen die ik hier zag, heb ik al vele malen gezien, dus echt interessant is het niet. Ben ook niet meer van plan om hier te duiken. Zonde van mijn geld. Ik ga dit jaar maar meer in Nederland duiken. Beter en veiliger met mijn eigen uitrusting.

De volgende dag wilde Rob fietsen gaan huren, om het eiland te verkennen. Ja euh sorry hoor, maar heb je die heuvels gezien, en dat in die hitte. Nee dan liever een scooter. Een scooter huren kost per dag ongeveer 5,00 euro per persoon, dus dat was snel bekeken. Wel voorzichtig rijden, veel jongelui gaan hier onderuit. Dat is geen wonder ook. Overal ligt er zand op de weg, om over de kuilen en hobbels maar niet te spreken. Wanneer je onderuit gaat, kan je veel dokken, ze melken je echt uit. Van tevoren voor de zekerheid foto´s van de scooters genomen, papieren ingevuld, en daar gingen we. We namen eerst de oostkant. Flinke heuvels op, blij dat we scooters hebben anders hadden we dit zeker niet gered. We kwamen op een mooi vergezicht aan. Even stoppen en meteen een drankje nemen. Zagen we dat nou goed. Hele kleine huisjes van bamboe. Wij nieuwsgierige aagjes moesten daar natuurlijk meer van weten. Voor 350 bath per nacht kon je deze huren. Ja hoor, we mochten even binnen kijken. Ik het kleine trappetje op en hoppa, de eerste kopstoot had ik al te pakken. Er zat ook een klein deurtje in, waar we kruipend naar binnen konden. Er lag een ontzettend dun matrasje met een klamboe eroverheen. Je raad het nooit, er hing zelfs nog een peertje, kon je toch nog zien hoe je je bed in zou moeten kruipen. Een klein tafeltje, en dat was het. O ja, ook nog een klein tafeltje op het terrasje, een stoel was er niet te bekennen. Het was weer tijd om de scooter te laten ronken, dus daar gingen we weer. Plotseling waren ze met de weg bezig, maar zagen dit wel op tijd. Over het zand naar de weg gereden, en hopla we konden onze weg weer vervolgen. Op een gegeven moment werd het zo stijl, dat we er toch maar voor kozen om terug te keren, en een andere weg in te slaan. Zo gezegd, zo gedaan. Nou we konden meteen weer andere slippers kopen. De weg terug was stijler dan we dachten toen we de berg op gingen. Voeten aan de grond, en continue de remmen in geknepen houden. Ik moet wel zeggen dat dat ernorm lachwekkend was. We sloegen een andere weg in. Komen van alles tegen. De honden gaan gewoon mee op de scooter, om je dood te lachen. Ze blijven gewoon staan. Ik vermoed dat ze met de achterpoten op het zadel staan, en de voorpoten hangen gewoon over het stuur heen. Ze gaan zo hard, maar ik ga nog proberen om daar een foto van te maken. Als onze zoon dit leest, weet ik wat hij gaat doen L. Maar goed op een gegeven moment reed rob voorop. Sjeesde een hoge helling op. Ik dacht bekijk jij het maar, die helling op is geen probleem, maar eraf dat ga ik nooit durven. Dus stond ik daar lekker te wachten tot ik zijn koppie met de scooter bovenaan terug zag komen. Ga jij maar riep ik, ik wacht hier wel. Maar hij kwam toch maar naar beneden, met jawel constant de remmen ingeknepen. Maar goed dat de remmen het doen. Toen maar terug naar ons restaurantje waar we spring rolls gegeten hebben. Een paar uurtjes later was het tijd om te eten. Golden 99 zagen we steeds op borden staan. Sushi lekker daar hadden we wel zin in. Wij daar naar boven, bleek dat we zelf moesten bbqen en groentes moesten koken. Erg leuk om te doen, en weer heerlijk onze buikjes vol gemaakt. Toen was het tijd om naar de kapper te gaan. Ik heb daar straks geen tijd voor wegens de jetlag die ons waarschijnlijk te wachten staat. Daarna gingen we natuurlijk Nederland- Slowakije kijken. Een volle zaal met Nederlanders en andere nationaliteiten waren aanwezig. Orange ballonnen waren opgehangen, mensen met de Nederlandse vlag waren er, en veel met de orange shirts aan. Ik had dit keer onze orange leeuw shirt van de blokker aan. Hield zijn bek nog maar gesloten, je weet immers maar nooit. Maar toen Nederland scoorde, ja hoor toen stond ik te springen met de bek van het shirt open. Veel buitenlanders moesten erg lachen om het shirt. Ook hadden Nederlanders bitterballen gemaakt. Helemaal top.

Vandaag hadden we de scooter nog een paar uur, en Robbin had gevraagd of wij een horloge voor zijn werk mee wilde nemen. Nou winkel in en winkel uit, maar geen horloge te koop. En dat terwijl er in Chiang Mai volop te koop waren. Nu hopen we dat ze in Koh Samui te koop zijn anders heeft hij echt pech. Vandaag de tickets voor de boot gekocht. Morgen nog een dagje, en dan gaan we alweer richting huis. We zijn dan 3 weken op stap geweest, maar het lijkt of we pas ander halve week weg zijn. Er is hier nog zoveel te bekijken, maar ja er is een tiet van komen, en een tiet van gaan. We zijn blij dat we in ieder geval onze kids en ouders weer zien.

Een echte rust dag

Vannacht rustig geslapen, geen last van herrie gehad. Na het ontbijt een strand wandeling gemaakt. Daarna lekker op het strand liggen met m'n e-reader. Maar ja, welke stoel zullen we nemen. De blauw met gele streep, of rood met blauwe streep. Binnen now time waren we verdorie verbrand, zo rood als een kreeft. De hele middag maar in het restaurant gezeten. Geen zonnestraal mocht ons meer raken. In het restaurant kreeg ik een zelf gemaakte bloem gemaakt van lint. Nieuwsgierige ik wilde natuurlijk weer weten hoe dat gemaakt was. Ik kreeg vier linten, en deed het na. Hierin werd ook 1 bath verwerkt. Maar wat is nu hiervan de bedoeling vroeg ik. Blijkbaar worden deze aan mensen bij de tempels gegeven en zal dit geluk brengen. Vanavond is het full moon party op het eiland Koh Phangan. Schijnt een hele happening voor jonge lui te zijn. Hele nacht feesten als beesten. Waren we wat jonger geweest, dan hadden we zeker mee gedaan. We genieten hier van de rust, volgende week is het al voorbij, en zijn we alweer thuis. Normaal gesproken zitten we in ressorts en zijn we het na twee zat en willen weer naar huis. Dat is nu zeker niet het geval. We zouden hier zeker nog wel een half jaar kunnen vertoeven. De mensen in Thailand zijn ontzettend vriendelijk.

Vandaag zoals jullie merken geen hilarische toestanden mee gemaakt.

Van Phoenix naar Tropicana

Vanmorgen eerst 3 pannenkoeken naar binnen zitten werken, Rob had geruld ei met ham en kaas op toast. Daarna onze spullen in de koffer, en naar de receptie gegaan. We hadden een taxi nodig. Kost ons 200 bath. Nou dat hebben we er best voor over. Daar kwam de taxi. Een scooter met zijspan. We keken elkaar aan en schoten in de lach. Dit ga je niet menen. Jawel hoor, er werden twee kussentjes neergelegd. Ze pakte onze koffers op en wezen met een vriendelijk gebaar dat we plaats konden nemen. Nou daar gingen jut en jul. We willen alles mee maken, dus ook dit. Dat moest natuurlijk wel vast gelegd worden. Een vriendelijke mevrouw maakte met onze camera een paar foto´s. Broem broem daar gingen we. Ons goed vast houdend aan onze koffers en het luchtbed. We moesten een berg op. De scooter ging steeds langzamer rijden. Ik keek Rob al met een vragende blik aan. Dit gaat wat worden. Zal ik maar even duwen zei Rob. Hij sprong uit de scooter om te duwen. Zo kwamen we toch nog boven. Rob snel de scooter in gesprongen. En ja hoor daar gingen we. Heerlijk met onze haren in de wind. Onderweg nog wat foto´s gemaakt. Telkens vroeg de chauffeur. 'everything oke' ja hoor we zijn intussen wel wat gewend. Zo kwamen we onder in Koh Tao terecht. Alle europeanen kijken. Wij intussen betalen en meneer nog een fooi gegeven. O, wat was hij blij, en wij ook. We zijn heel aangekomen. Nu gingen we verder te voet, met de koffers achter ons aan trekkend. Door het zand en over de keien naar de receptie. We werden naar onze kamer begeleid. Zo nu eerst een lekkere douche. Goh ik wist niet dat ik zo'n strak lichaam kon hebben. Van de kou trok alles samen. Haha. maar toch na een minuut kon ik toch van dat koude water genieten. Daarna even langs de masseur. Lekkere olie massage dat leek me een strak plan. De bedden zijn net als in Egypte flink hard dus dat was geen overbodige luxe. Daarna het strand op. O, wat een mooie zee. Nou daar gingen jut en jul de zee in. Potverdorie, het lijkt wel of de zee steeds warmer wordt. Ik gok dat hij rond de 40 graden is. Morgen zal ik mijn duik computer mee nemen, dan weten we het zeker. Nog wat liggen zonnen, heerlijk onder de kokosnoot boom. We keken eens naar boven, en ja hoor er zaten er zat in. We keken elkaar aan, en zijn toen voor de zekerheid maar een metertje opgeschoven. Het zal je maar gebeuren zeg. En toen was het toch wel weer tijd voor een hapje. Heerlijke Vietnamese loempia's naar binnen gewerkt. Daarna, ja hoor je raad het al, een lekkere koude douche genomen. Even op getut, en op zoek naar een restaurantje. Onderweg hoorde we al reggae muziek, en zagen we reggae tentjes. Ook daar even een foto genomen dat moest vast gelegd worden. Toch maar weer terug naar ons huisje, waar ook een restaurant is. Ik wist het al snel. Biefstuk heerlijk. Rob sloeg het boek dicht, en keek naar de ober en zei 'ik weet het niet'de ober wees snel iets aan. Ik vindt het best zei rob, als het maar niet to spysie is. Nee dit was goed. Ach gewoon afwachten wat de pot schaft. Terwijl ik met dit verhaal bezig ben hoor ik het me toch ineens achter me sissen. Ik schoot opzij. Daar kwam rob zijn eten aan. Nou daarmee kon hij nog wel even wachten, de rook en stoom kwam er nog vanaf. Al met al hebben we alle twee weer heerlijk gegeten. Ik vraag me soms wel eens af, ze hebben een ontzettende grote menukaart, veel mensen zijn er niet, en toch hebben ze alles.

Bij Phoenix werd er redelijk hard muziek gedraaid met veel bass erin. En was het meer toeristischer dan hier bij Tropicana. Hier wordt zachtjes heerlijke relax muziek gedraaid. Of dit zo blijft moeten we natuurlijk nog afwachten.