Na het ontbijt zijn we met de moter naar Hoi An vertrokken.

Gisteravond na het avondeten zij we even door het stadje gaan lopen. Vlak voor ons waren er twee scooters tegen elkaar gekomen. Een oudere man hadden ze op de stoep neer gelegd. De andere bestuurder hebben we niet gezien. Ik zag maar een klein beetje bloed, en hij ademde nog maar hoe het inwendig met hem gaat daar hebben we geen idee van. Ze rijden hier ook als gekken dus we staan er niet raar van te kijken. Ik schrijf dit bericht nu pas omdat mijn ouders anders in doodsangst zitten.

Op de terug weg zijn we (met de moter) door de tunnel gegaan. Dit is ook wel apart om mee te maken. Voor de tunnel rijd je met je moter naar een station, daar wordt de moter op een auto gereden, en zelf stap je op de bus. De bus reed ons naar de andere kant van de berg naar het volgende station. Daar wacht je op een stoel tot de auto met je scooter eraan komt. Vandaar uit naar Hoi An gereden. Nou nu hebben we onderhand over ons hele lichaam pijn gehad. Spierpijn in kuiten en bovenbenen van het lopen,en een zere kont van de moter. Bij Hoi An zei ik tegen Rob 'nu wil ik rust aan me kop' al dat getoeter daar wordt je ook moe van dat gaat de hele nacht door dus van slapen komt ook niet veel. Door Hoi An naar de buitenkant gereden en ja hoor een guesthouse gevonden. De prijzen waren erg duur, dus afdingen maar. We zijn op een aannemelijk bedrag gekomen en gingen toen de kamer bekijken. Liepen door een mooie tuin met zwembad naar onze kamer. Jeetjemina nu begrijp ik waarom die man zoveel geld vroeg. Wat een mooie kamer en badkamer met een heerlijk balkon. En het zwembad daar konden we ook gebruik van maken. Joepie. Eerst even lekker in het zwembad afgekoeld op de moter gestapt om in het stadje lekker te gaan eten. We vonden een resaurant waar de kaart er goed uitzag. Eten besteld, eerst kwam dat van Rob dat hij wel in zijn holle kies kon stoppen. Rob zei 'dat is ons voorafje' Nou echt niet.Toen hij klaar was kwam dat van mij. Ik zat eerst nog te geinen dat mijn bord veel voller zou zijn. Nou dat viel dus flink tegen. Dan moeten we misschien toch nog van de straat eten daar wordt je trek tenminste gestild. Overal wordt je mee naar binnen genomen. Het is erg moeilijk om nee te zeggen en zijn alweer voor gaas gegaan. Ik ben benieuwd met hoeveel kilo we terug gaan. Ik begon met 9 kilo inclusief het gewicht van de tas. Ik ben bang dat ik over de 20 eindig want we zijn er nog niet!!!

Het bevalt ons hier prima en hopen dat we de moters nog wat langer mogen huren. Dus dat gaan we morgen eerst maar eens proberen.